Eρώτηση Α: Ποιες είναι οι σημαντικές κρίσεις – Πτώσεις ΑΕΠ στην Ιστορία ;
Από το γνωστό και μη εξαιρετέο CNN Money, ο προσεκτικός αναζητητής ανασύρει τον περίφημο «πίνακα εθνικών καταστροφών”, με την έννοια της πτώσης του ΑΕΠ, σε προηγμένες οικονομίες, από το 1870 (λήξη αμερικάνικου εμφύλιου) και εντεύθεν[1]. Πάλι καλά που είμαστε μέσα, ως προηγμένη οικονομία και ημείς, θα έλεγε κάποιος αισιόδοξος.
Όπου η νέα ελληνική κρίση φιγουράρει μέσα στην 15-άδα, κάπου ανάμεσα σε καταστροφές πρώτου παγκοσμίου πολέμου, οικονομικά κραχ στις ΗΠΑ, Ισπανικού εμφυλίου και λοιπών καταστροφών πρώτου μεγέθους. Σαφώς μακριά όμως από τις καταστροφές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (ΔΠΠ), που ανήκουν ως θλιβερό προνόμιο μόνο στις τελευταίες θέσεις της λίστας.
Όπου πάλι βεβαίως είμαστε, ως Ελλάς, και η δεύτερη χειρότερη περίπτωση με πτώση ΑΕΠ 64%, απλά για όσα συνέβησαν τα χρόνια 1938-1945, χωρίς τον εμφύλιο. Φαίνεται, δεν έπρεπε να περάσουμε και τη Γερμανία...
Ερώτηση Β: Πόσο έχει μειωθεί το Ελληνικό ΑΕΠ;
Από τον επίσης γνωστό και μη εξαιρετέο διαδικτυακό τόπο tradingeconomics.com (όπου δημοσιεύονται τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας / World Bank) ανασύρουμε εύκολα το ελληνικό Εθνικό Ακαθάριστο Προϊόν (GDP), για τα έτη 2008 – 2016[2].
Πρώτα δείτε ότι η πτώση κατά 25% αντιστοιχούσε περίπου στο 2012-2013 (τα CNN τελικά δημοσίευσε στοιχεία τριών ή και τεσσάρων ετών). Μετά όμως, ειδικά την τριετία 2014-2016, τα πράγατα πήγαν και πάλι προς το χειρότερο.
Εστιάστε μέσα στα κόκκινα τετράγωνα: 354,46 το 2008 / 194,56 το 2016. Η διαφορά (μείωση του ΑΕΠ) είναι:1 – 194,56 / 354,46 = 45,1 %. H πτώση του ΑΕΠ της Ελλάδας για τα έτη 2008 έως 2016 είναι 45,1 τοις εκατό. Μήπως αυτό μας αλλάζει την οπτική μας, πέραν και του ότι είναι σχεδόν διπλάσιο ;
Ερώτηση Γ: Και τώρα, που βρεθήκαμε ;
Mε βάση τα δεδομένα του 2016, είμαστε ήδη σε μία άλλη θέση: ήδη, πιο κατεστραμμένοι από τη Γαλλία και το Βέλγιο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, τις ΗΠΑ και τον Καναδά του «Κραχ του ‘29», ακόμη πιο κατεστραμμένοι και από την Ιταλία του Μουσολίνι, στα έτη ‘41-’45.
Είμαστε πια η έβδομη μεγαλύτερη κατάρρευση, τουλάχιστον για τα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια. Ευτυχώς που τουλάχιστον δεν είχαμε καταστροφή σημαντικών υποδομών, ακόμη.
Και, μη λησμονήσουμε, είμαστε ακόμη «ongoing». Το έργο συνεχίζεται.
Α, μιας κι είπαμε για έργο, θυμάστε το “Χιροσίμα, αγάπη μου»; (7% μεγαλύτερη καταστροφή, μόνο)
--------------
Ι.Χ.
Αρθράκι μετά το μάθημα, MSc Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Τετάρτη 18/4/2018
