Σε μια άλλη χώρα .. (αρθράκι στο καράβι)

Αν σε μιαν άλλη χώρα (του Ευρωπαϊκού νότου, αν επιθυμείτε) ...

συνειδητοποιούσαν ότι έχασαν 400.000 (1) υψηλού επιπέδου, πολυ-πτυχιούχους των πανεπιστημίων τους ...

Θα υπολόγιζαν ότι έχασαν για πάντα (?) περιπου 8 δις*
* 400.000 άτομα Χ το μέσο  κόστος. στο σύνολο των βαθμίδων της 18ετούς (κατά μέσο όρο) εκπαίδευσης (1)

Θα υπολόγιζαν ότι χάνουν κατά μέσο όρο κάθε χρόνο περίπου 9 δις**
** 400.000 άτομα Χ το ελάχιστο ποσό ανά εργαζόμενο που καρπούται η άλλη χώρα και αφορά φόρους εισοδήματος, φόρους κατανάλωσης,  ΦΠΑ κλπ, σε μια κοινωνία που παρέχει τις δυνατότητες  ανάπτυξης και εισπράτει το ανάλογο τίμημα. από όλους (1)

Θα υπολόγιζαν ότι μπορούν να βγάλουν (δυνητικά) ακόμη 13 δις*** από τα πιθανά απολέσματα
*** (400.000 άτομα Χ μέσο δυνητικό αποτέλεσμα ανά εξειδικευμένο άτομο, σε μια οργανωμένη οιοκονομία και κοινωνία)

... κατ' αρχήν θα έκλαιγαν. Μετά, θα έλεγαν:

- Να συσταθεί άμεσα ειδική ομάδα στο Υπουργείο Εργασίας, με συμμετοχή από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και να λάβει άμεσα μέτρα, σε 15 ημέρες, συνεχίζοντας να εργάζεται και να προτείνει νέα, μέχρι αναστροφής του φαινομένου. Οπωσδήποτε, με προσωπική ευθύνη του αρμόδιου Υπουργού και του (εξαγγέλοντος τη σύσταση της ομάδας), Πρωθυπουργού.

- Να υλοποιηθούν κατ' αρχήν εντός ενός μήνα τα εξής:

  • Να αναζητηθούν άμεσα τα αναγκαία ποσά χρηματοδότησης για να δημιουργηθεί κατάλληλο περιβάλλον για τη συγκράτηση και ενσωμάτωση των νέων και παλαιών πτυχιούχων για τα ... επόμενα 450.000 άτομα.
  • Να γίνει ειδικό πλάνο  δημοσιότητας και να εφαρμοστεί άμεσα.  Μόνο Internet, διεθνώς.
  • Να συνεχιστεί και να εκταθεί η επένδυση στην παιδεία, με ειδικό σχέδιο. Αν χρειαστεί να περικοπούν άμεσα άλλες ισοδύναμες δαπάνες, αναλογικά σε όλα τα υπουργεία, απο τον προϋπολογισμό του 2017, τουλάχιστον.

Αλλά, σε αυτή τη χώρα ...

  • Ο υπουργός εργασίας δεν θα ασχολούνταν με το να καταστρέφει αντί να αναπτύσσει 
  • Ο πρωθυπουργός δεν θα φρόντιζε τόσο πολύ για το κόμμα του, τους συνεργάτες του, την προσωπική του εικόνα και άλλα ζητήματα που είναι εκτός των άμεσων στόχων του κράτους (και των δικών του στόχων, ποσοτικοποιημένων, με πρόοδο δημόσια προβαλόμενη  στα ΜΜΕ, κάθε εβδομάδα).
  • Όλος ο κρατικός μηχανισμός και σαφώς ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, τα μέλη του κοινοβουλίου, κατάλληλα μέλη της δικαιοσύνης, οι ΓΓ, ΕΔ, ΓΔ, Διευθυντές και τμηματάρχες θα χρησιμοποιούσαν τα κατάλληλα σε κάθε επίπεδο εργαλεία της διοίκησης (τεχνικές και εργαλεία, αυστηρή στοχοθέτηση σε χρόνο και ακρίβεια, όλα ποσοτικοποιημένα, όλα αμοιβόμενα κατά 50% με στοχοθεσία - για τα παραπάνω στελέχη, προσωποποίηση της ευθύνης, συνεχές business planning και reviewing, mis tools, analytics tools,  κλπ. κλπ). Προφανώς και PMP certification για πολλούς. 
Αλλά, εκεί βεβαίως και οι πολίτες θα ήξεραν, θα ρώταγαν, θα μάθαιναν, θα εμπιστεύονταν, θα σκέφτονταν, θα έκαναν πιο σωστές επιλογές.

Σε μιαν άλλη χώρα λοιπόν, και στη θάλασσά της, σκέφτομαι το γιατί ...
Και το γράφω, και το μοιράζομαι μαζί σας.

Κάποιοι από εσάς σίγουρα ξέρουν το σωστό. 
Αλλά ποιοί είστε ?

----